Actualmente somos internacionales y coincidimos todos demasiado poco: unos están lejos, otros trabajan demasiado, otros casi siempre tienen otros planes, otros casi siempre llegan tarde... Éste es nuestro espacio renovado para mantenernos en contacto y contarnos lo que nos apetezca; sin distancias, sin jefes, sin compromisos y sin relojes. // Actualment som internacionals i coincidim tots massa poc: uns estan lluny, altres treballen massa, altres gairebé sempre tenen altres plans, altres gairebé sempre arriben tard ... Aquest és el nostre espai renovat per mantenir-nos en contacte i explicar-nos el que ens abellisca, sense distàncies, sense jefes, sense compromisos i sense rellotges.

viernes, 15 de octubre de 2010

Los cafés son para el otoño


"Oh, ¡Cómo me gusta el café azucarado! Es más agradable que mil besos, más dulce que el vino moscatel, Café, Café, te necesito; y si alguien quiere conformarme, oh, ¡que me sirva un café!", J. S. Bach

2 comentarios:

Raquel* dijo...

ains... a parte del Café de las Horas podría aparecer alguno más de por aquí... q lo de irse a Tarifa a tomarse un café, como que no viene muy bien... jeje

Por cierto, yo prefiero el café sin azúcar ;)... y no me conformo sólo con un café! jaja

Juan Enrique dijo...

"...que nadie como tú me sabe hacer...uh... café!"

sí Raquel, habría que hacer una versión más casera de los cafés, o al menos más acorde con la crisis.

y yo también lo prefiero sin azúcar, dicen que así es como les gusta a los muy cafeteros ;)